Wie schrijft die blijft!

Jawel, die blijft gezond, wil ik maar zeggen. In mijn praktijk moedig ik mijn klanten vaak aan te gaan schrijven over hun conditie. In mijn ervaring is het nu eenmaal zo, dat iedereen heel wat over zichzelf kan waarnemen en vertellen. Wat je over jezelf weet is nooit onzinnig, het zal altijd betekenis hebben. Nu kun je natuurlijk een beetje in het wilde weg gaan vertellen over jezelf maar soms werkt het beter om daar wat richting en structuur aan te geven. Zo moedig ik mijn klanten in het begin van de behandeling vaak aan om te gaan schrijven over wat je kunt noemen "energievreters" en "energiegevers". Oftewel: Ga eens bij jezelf na waar je kracht aan verbruikt (waarschijnlijk zonder dat het iets positiefs oplevert) en waar je energie aan ontleent (meestal de dingen die je goed lukken en waar je plezier aan beleeft.
Voor klanten die nog wel werken, maar een dreigende burnout op zich af voelen komen is het vaak nuttig om stressmomenten te gaan bijhouden: wanneer, waar en hoe schoot ik in de stress, hoe kon ik daarop reageren en wat leverde dat me op? Welke gevoelens riep de hele situatue bij me op? Probeer vervolgens een aantal van dergelijke notities achter elkaar te leggen en zie of er een patroon in het geheel te onderkennen is? Zo ja, dan weet de klant waar aan te gaan werken.
En als we het dan hebben over jezelf uit het dal helpen: schrijven kunnen we tenslotte allemaal!