Wat zullen ze wel niet van me denken.

Is de mening van anderen u veel waard?
Wat je zo kan noemen: een bekende energie-vreter. Burnout raken kun je onder meer zo opvatten als dat je (te) veel energie hebt besteed zonder er wat voor terug te krijgen. Je voortdurend laten leiden in al je doen en laten door wat jij denkt dat anderen over jou denken (ja, ja, het komt allemaal voor), dat kost kracht. Mijn vrouw bv. haalt altijd gauw nog even de stofzuiger door de kamer als ze weet dat er bezoek komt, altijd gesteld op het maken van een goede indruk, zelfs op de grootste barbaren. Nu is dat niet zo erg, maar als je je op je werk voortdurend voegt naar (onbewezen) gedachtes over wat jij zelf denkt dat collega's en/of chef wel niet van je werk denken, dan kun je misschien wel eens snel veel te veel gaan doen. Oftewel: gebruik je je energie dan wel goed?

Kom voor jezelf op!
Het is verbazingwekkend te zien hoe vaak nog mensen zich laten leiden door onbewezen vooronderstellingen en, sterker nog, er niet op komen deze gedachtes eens te toetsen. Goed zelfonderzoek kan er toe leiden dat je jezelf en je omgeving de juiste vragen gaat stellen. Cognitieve therapie is er juist op gericht dergelijke functionele vragen uit te lokken en beantwoord te krijgen. Het is dan ook geen wonder dat deze techniek in bijna iedere burnoutbehandeling wordt toegepast.